Аскаралӣ Раҷабов. Ахмад Махдуми Дониш ва фар мусиқии замони ӯ (нигоҳи таърихй, сарчашмашиносӣ ва н «Дониш», Душанбе, 2022, 302 саҳ. |
Аҳмад Маҳдум ибни Мирносир ал-Ҳанафй ал-С Бухороӣ, номвар ба Аҳмад Махдуми Дониш (1827-189″ симоҳои барҷаста дар таърихи тамаддуни тоҷик, мардум Осиёи Марказии садаи XIX буда, дар пешрафти афк иҷтимоию фалсафй, илмӣ, адабй ва фарҳангии ин сада минбаъд ҷойгоҳи хос дорад. Ӯ баробари таърихд таърихнигори камназир, сиёсатмадор, суханвар, донишманди борикназар будан, инчунин дар пешрафти илм, ҳунарҳои бадей аз ҷумла масоили назарй-зебоишиносии мусиқй низ сах арзанда гузоштааст.
Дар таҳқиқоти мазкур нахустинбор бо такя ба гузоршпя муқоисавию татбиқии сарчашмаҳои хаттии тозаёфташуд! аллома Аҳмад Махдуми Дониш ба сифати донанда, чехраи камназири ҳунар, фарҳанги мусиқии садаи XIX ба ришт^;- таҳқиқ омадааст. Рисола барои дӯстдорони таърих, фарҳанг, тамаддуни тоҷикон пешкаш мешавад. |
Муқарриз:
Саъдулло Раҳимов – доктори илмҳои фалсафа, профессор |