ҶАШННОМАИ АЙНИ, Ҷузъи XII. – Душанбе: Доннш. 2019. – 401 саҳ.

Ҳайати таҳрир: Ф. Раҳимӣ, А. Раҳмонзода, Н. Салимӣ.
Низом Қосим, А. Набавӣ.

Муҳаррири масъул: академик Носирчон Салимӣ

Мураттиб: Абдухолиқи Набавӣ

Мухаррир: Мубашшир Акбарзод

ҶАШННОМАИ АЙНИ, Ҷузъи XII. – Душанбе: Доннш.
2019. – 401 саҳ.

Маҷмӯа мақолаву гузоришҳои илмиро дар бораи зиндагӣ ва шуҳрати осори устод Садриддин Айнӣ, ки дар матбуот ва ҷаласаҳои илмӣ ба йфтихори бузургдошти эшон аз ҷониби донишмандони тоҷик, рус, олмонӣ, қазоқу тотор, қирғиз в.-. афғону эронӣ чоп ва ироа шудаанд, фаро мегирад Масъалаҳои муҳтавб ва хусусиятҳои ҳунарии осори устод. ҷойгоҳи ӯ дар маънавиёт, илму адаб ва забону фарҳанги миллии тоҷикӣ ва пайвандҳои адабии мардуми ҷаҳон мавриди баҳсу баррасии муаллифон мебошад.

Маҷмӯа барои доираи васеи хонандагон – муҳақкиқон, ахди адаб, унвонҷӯён ва кулли дӯстдорони эҷодиёти устод судманд хоҳад буд.